zebra balığı hakkında bakımı ve özellikleri nasıldır?

Latince isim: Cichlasoma nigrofasciatum

Eşanlamlılar: Heros nigrofasciatum, Astronotus nigrofasciatum

Habitat: Amerika; Guatemala, El Salvador, Costa Rica, Panama

Büyüklük: 10 cm

Davranış: Türe özel akvaryumlar için; saldırgan

Beslenme: Omnivore; bitkisel ve hayvansal besinler

Üreme:Açık alanda veya kovuklarda yumurtlar. Çift yumurta ve yavrularını korur.

Su şartları: pH: 6.5-7.5, Sıcaklık: 20°-26°C

En küçük akvaryum:120 cm

Yüzme seviyesi: Orta - Taban

Tecrübe: Biraz tecrübe gerektirir

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorularınızı Merak Ettiklerinizi Yorum Yazarak Sorabilirsiniz.

Rainbow cichlid gökkuşağı balığı özellikleri ve bakımı

Latince isim: Herotilapia multispinosus

Eşanlamlılar: Orta Amerika: Nikaragua ve Kostarika'nın nehir ve gölleri, genellikle 60 cm derinliğe kadarki sığ sular

Habitat: 10-13 cm

Büyüklük: Türe özel karma akvaryumlar için; nispeten sakin bir çiklit

Davranış: Omnivor; etçil ve otçul, daha çok otçul ağırlıklı beslenme; akvaryumdaki bitkileri yiyebilir.

Beslenme: Kovuk, saksı veya taşlara bırakılan 600-1000 adet yumurta dişi tarafından korunur.

Üreme:pH: 6,5-7.5, sıcaklık: 22-30°C

Su şartları: 100 cm

En küçük akvaryum:Orta - Taban

Yüzme seviyesi: 

Tecrübe: Biraz tecrübe gerektirir

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorularınızı Merak Ettiklerinizi Yorum Yazarak Sorabilirsiniz.

melek baliği hakkında özellikleri ve bakimi

Latince isim: Pterophyllum scalare

Eşanlamlılar:  Platax scalaris, Zeus scalaris

Habitat: Güney Amerika: Peru Amazonu, Eucador

Büyüklük: 15 cm

Davranış: 

Beslenme: 

Üreme:

Su şartları: pH 6.5-7.5,GH 5°-15°,24°-28°C. Üreme:26°-28°C

En küçük akvaryum:1 metre ve 120 litre, yükseklik 50 cm

Yüzme seviyesi:Orta

Tecrübe: Biraz tecrübe gerektirir

Görünüş:
Son derece zarif ve asil görünüşlü balıklardır. Seçici üretim yöntemleriyle çeşitli desenlerde ve biçimlerde alt türler türetilmiştir. İyi cinslerinin gözleri kırmızıdır. Bazılarının vücutlarında ve yüzgeçlerinde metalik mavinin, sarının ve yeşilin tonları bulunur.
Cinsiyet ayrımı:
Cinsiyet ayrımını yapmak bazen zordur. Dikkatli bakılırsa yandaki resimde de görülebileceği gibi bazı yetişkin erkeklerin alınlarında hörgüç biçiminde çıkıntıları vardır. Üreme zamanları cinsiyetleri daha kesin bir biçimde belirlemek mümkün olur; dişilerin yumurta tüpü yuvarlak uçlu ve kalın, erkeklerin sperm tüpü ise sivri uçlu ve incedir.
Beslenme:
Spirulina yosunu da içeren kaliteli kuru yemler, bulunabilirse kaliteli donmuş canlı yemler. Ara sıra kıvırcık ve haşlanmış ıspanak yaprakları verilebilir. Akvaryumlarında black molly gibi birkaç yetişkin dişi canlı doğuranın bulunması da beslenmelerine önemli bir katkıda bulunacaktır.
Gerekli akvaryum şartları ve bakımı:
Doğal ortamlarından getirtilen vahşi örneklerinin akvaryumlarda yaşatılmaları oldukça zorken nesiller boyu akvaryumlarda üretilen evcil ırklarının bakımları kolaydır. Yine de sağlıklı yaşamaları için yüksek ve geniş akvaryumlar (yükseklik en az 50 cm) ve iyi bir filtre düzeni gerektirirler. Canlı ve kuru yemlerle çok yönlü beslenme ve düzenli su değişimleri ihmal edilmemelidir. İyi bakıldıklarında melek balıları 10 yıldan uzun bir süre yaşayabilirler.
Gençken sürüler halinde dolaşan, cinsel olgunluğa ulaştıklan sonra ise eşleşen ve akvaryumda bir bölgeye sahip çıkan (teritoryal) tek eşli (monogamik) balıklardır. Kumları kazmaz ve bitkilere zarar vermezler. Rasbora, çöpçü (corydoras) mozayik gurami, black molly ve bazı cüce çiklit türleri gibi sakin balıklarla çok iyi uyuşabilirler. Akvaryumlarında rahatsız edici bir balık varsa kesinlikle çıkarılmalıdır; stres yüzünden bir köşede saklanıp yemden kesilebilirler.
# Bayrak çiklit (mesonauta festiva, eski adı: cichlasoma festivum) melek balıklarıyla birlikte yaşayabilecek ideal bir arkadaş türdür. Doğal ortamlarında da beraber bulunan bu türlerin gerektirdikleri akvaryum şartları da aynıdır. Melek balıkları diskus balıklarıyla kesinlikle aynı akvaryuma konulmamalıdır; hassas diskus balıklarına kendilerinin bağışıklı oldukları birçok parazit türünü bulaştırabilirler. Yetişkin melekler neon boyundaki balıkları yutabilirler.
Melek balığı akvaryumlarını özellikle bizde amazon adıyla tanınan echinodorus türleriyle yüzmelerine yer bırakacak şekilde bitkilendirmek gerekir. Arkalara vallisneria türleri dikilebilir. Dikine yerleştirilecek mopani kökleri hem akvaryuma güzellik kazandırırlar hem de melek balıklarının kendilerini doğal ortamlarında hissetmelerine yardımcı olurlar. Ön planda ise daha alçak cryptocoryne türleri dikilebilir.
Üreme:
Melek balıkları diğer birçok çiklit türünde de olduğu gibi rastgele çifleşmezler; kendi eşlerini kendileri seçerler. Suni olarak bir araya getirilen çiftlerin yumurta dökseler dahi sık sık kavga ederek yumurtalarına ve yavrularına iyi bakmadıkları gözlenir. Döllenmiş yumurtaların ebeveynlerden ayrıldığı suni üretim yöntemleri de vardır. Enteresan üreme davranışlarının doğal akışını bozan bu tip yöntemlerle nesilden nesile balıkların yumurtalarını ve yavrularını koruma içgüdüleri körelebilir. Biz Bilyap Aquaristic olarak doğal üretim yöntemlerinin taraftarıyız.
Çiftlerin kendiliğinden oluşabilmesi için en uygun yöntem genç melek balıklarını en az 8'lik bir grup halinde en az 250 litrelik büyük bir akvaryumda beslemektir. Zamanla oluşan çiftlerin sürekli beraber dolaştıkları, yanlarına yaklaşan diğer balıkları kovdukları görülür. Yumurtlamak üzere ağızları ve karınlarıyla sürtünerek bir echinodorus yaprağını veya herhangi bir dik yüzeyi temizlemeye başlarlar.
Üretim için böyle bir çift ayrı bir akvaryuma alınmalıdır. Bu akvaryumun boyutları örnek olarak 80cm x 40cm x 50cm (50cm yükseklik) olabilir. Bu üreme akvaryumuna geniş yapraklı echinodorus türleri dikilmelidir. Çiftin yumurtlaması için bazı üreticiler yaklaşık 10cm kalınlığında ve 40cm uzunluğunda düz yüzeyli bir mermer parçasını akvaryumun arka veya yan camına dikine yaslarlar. Bazıları ise bu iş için özel yapılmış, diskus balıklarının üretimlerinde de kullanılan özel ince uzun konik saksılar kullanırlar. Akvaryumda çiftin yumurtlamasına uygun birkaç köşe oluşturmak yararlı olur. Yumurtlamaya hazır çift, yeni konuldukları akvaryuma alıştıktan sonra yumurtlayacağı yeri titizlikle arayıp seçer.
Üreme akvaryumunun suyu hafif asitli-nötr (pH 6,0 - 7,0) ve yumuşak (GH 5°-10°) olmalıdır. Sıcaklık 26°-28° C. Akvaryuma hava motoruna bağlı basit bir sünger filtre koymak hem suyu temiz tutmak hem de sürekli aç dolaşan yavru melek balıklarına ek bir canlı yem kaynağı oluşturmak açısından yararlı olacaktır. Sünger filtrenin üzerinde bir süre sonra yavru balıkların severek yedikleri rotiferler oluşur.
Temizledikleri dik bir yüzeye yumurtlayan çift, sayıları bazen 1000'i bulabilen yumurtaları açılana kadar nöbetleşe bekler, korur ve yüzgeçleriyle su dolaşımı oluşturarak havalandırırlar. Bu arada yumurtaların mantarlananlarını seçip yiyerek sağlıklılarına mantar bulaşmasına engel olurlar. Suyun sıcaklığına bağlı olarak 3-4 gün içinde yumurtalar açılırlar. Henüz yüzemeyen, birbirlerine bir öbek halinde yapışık duran yavruları ebeveynleri ağizlarına alarak günde birkaç kez temizledikleri bir yapraktan ötekine taşırlar. Yavrular bırakıldıkları yerde yapışık kalırlar. Yumurtadan çıktıktan bir hafta kadar sonra yavrular serbest yüzmeye başlarlar ama daha birkaç hafta anne babalarından fazla uzaklaşmazlar. Bu dönemlerde yavrular yumurtadan yeni çıkmış artemia larvalarıyla beslenebilirler. Sonra yavaş yavaş yavruları toz yemlere alıştırıp kuru yemlere geçebilirsiniz. Sağlıklı gelişebilmeleri için yavru melek balıkları en az bir ay kendilerine bakan ve koruyan ebeveynlerinden ayrılmamalıdırlar. Gelişmelerinin duraksamaması için özellikle ilk iki ayda sık ve düzenli su değişimleri ihmal edilmemelidir (örneğin ilk ay her gün %10, sonraki ay her iki günde bir %10 oranında). İyi bakılan melek balıkları 10-12 ayda cinsel olgunluğa ulaşırlar.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorularınızı Merak Ettiklerinizi Yorum Yazarak Sorabilirsiniz.

discus diskus balığı bakımı ve özellikleri

Latince isim: Symphsodon discus

Eşanlamlılar:  

Habitat: Güney Amerika, Amazon nehri ve büyük kolları

Büyüklük: 15 - 25 cm

Davranış: 

Beslenme: 

Üreme:

Su şartları: 

En küçük akvaryum:200 litre, yükseklik en en az 50cm

Yüzme seviyesi: Orta - Taban

Tecrübe: Sadece çok tecrübeliler için

Görünüş:
Gösterişleriyle akvaryum balıklarının kralı sayılan diskuslar disk şeklindedirler. Vücutlarındaki gözle kuyruk arasındaki 9 adet koyu renkli dikey çizginin yanında mavi, kırmızı veya yeşil olabilen dalgalı desenleri vardır. Seçici üretim yöntemleriyle çeşitli biçim ve renklerde ırklar türetilmiştir.
Cinsiyet ayrımı:
Cinsiyetler arasında belirgin bir görünüş farkı yoktur. En kolayı üreme dönemlerinde ortaya çıkan üreme tüplerini gözlemektir. Erkeğin sperm tüpü ince ve sivri uçlu, dişinin yumurtlama tüpü ise kalın ve yuvarlak uçludur. Erkeklerin kafalarındaki ve yüzgeçlerindeki mavi desenlerin dişilere göre daha belirgin olduğu söylenir.
Doğal ortamı:
Güney Amerika'daki Amazon nehir sisteminin daha çok asitli kahverengi suları; RioTrombetas'la Rio Negro arasında kalan bölge. Çoğunlukla erimiş minerallerce fakir ve asitli tipik kahverengi su ortamlarında yaşarlar. Bu ortamlarda pH 5,0 - 6,5 arası, toplam sertlik GH ve bikarbonat sertliği KH ise herzaman için 1°nin altındadır. Daha çok akıntının az olduğu, aralarında saklanabilecekleri kütük, dal ve köklerin bol bulunduğu nehir kollarını tercih ederler. Teritoryal oldukları üreme zamanları dışında çiftler halinde değil, nüfusu 50 bireye varabilen gruplar halinde dolaşırlar.
Beslenme:
Sağlıklı gelişme için çok yönlü beslenme şarttır. Diskuslar için hazırlanmış özel kuru yemlerin yanında mutlaka canlı yemler de verilmelidir. En sağlıklı canlı yem yavru ve yetişkin tatlı su karidesleridir(artemia). Evde üretilmiş beyaz kurtlar da verilebilir. Tubifex kurtları kesinlikle verilmemelidir; çoğunlukla kirli ortamlardan elde edildikleri için hastalık taşıma riskleri yüksektir. Kıyılmış solucan, karides, midye, yengeç ve morina balığı eti de verilebilir. Bazı disk balığı yetiştiricileri ince kıyılmış sığır kalbi veya ciğerine birkaç malzeme daha ekleyerek ve vitamin katkısı yaparak balıklarına verirler.
Gerekli akvaryum şartları ve bakımı:
Diskus bakımı bilgi ve tecrübe gerektirir. Eğer diskus beslemeyi düşünüyorsanız öncelikle bu konuda yazılmış iyi bir kitabı okumanızı öneririz. Örneğin kitap köşemizden sipariş edebileceğiniz "The Proper Care of Discus".
Geniş ve çok iyi filtre edilen akvaryumlar gerektirirler. Akvaryumlarının en az 200 litre hacminde ve 50cm yüksekliğinde olması önerilir. Yetişkin bir diskus başın yaklaşık 60 litre su hacmi düşünülmelidir. Yani 6 bireylik küçük bir grup için en az 360 litrelik bir akvaryum gerekir. Balıkların kendilerini daha güvende hissetmeleri için akvaryumun arkası ve en az bir yanı ışık geçirmeyecek bir biçimde boyanmalı veya kaplanmalıdır.
Akvaryum suyu yumuşak veya orta sertlikte olabilir (4°-10° GH). pH'ın ise nötrü yani 7,0'ı geçmemesi önerilir. Diskus balıklarının akvaryumlarında nitrit ve nitrat konsantrasyonlarının olabildiğince düşük tutulması son derece önemlidir. Bu yüzden etkin bir biyolojik filtrasyon ve en az haftalık %10-15 oranlarında düzenli su değişimleri şarttır. Ideal akvaryum sıcaklığı 28°-30°C arasıdır. Sıcaklık 27°C'nin altına kesinlikle düşmemelidir.
Son derece sakin balıklar olan diskuslar rasbora, kardinal tetra, corydoraslar ve ramirezi, kakadu veya agassizii gibi barışçı cüce çiklitlerle birlikte yaşayabilirler. Melek balıklarıyla bir arada tutulmaları sakıncalıdır; melek balıkları kendilerinin bağışıklı oldukları parazitleri derileri son derece hassas olan diskuslara bulaştırabilirler.
Diskuslar bitkilere zarar vermezler. Akvaryumlarına diskusun gerektirdiği yüksek sıcaklıklarda yaşayabilecek her türlü bitki dikilebilir. Örneğin Echinodorus ve Anubias türleri.
Üreme:
Diskuslar rastgele çifleşmezler; kendi eşlerini kendileri seçerler. Çiftlerin kendiliğinden oluşabilmesi için en uygun yöntem genç diskusları en az 8'lik bir grup halinde en az 400 litrelik büyük bir akvaryumda beslemektir. Zamanla oluşan çiftlerin sürekli beraber dolaştıkları, yanlarına yaklaşan diğer balıkları kovdukları görülür. Yumurtlamak üzere ağızları ve karınlarıyla sürtünerek bir echinodorus yaprağını veya herhangi bir dik yüzeyi temizlemeye başlarlar. Bu arada kafalarıyla titreme hareketleri yaparlar. Çiftin renginde bir koyulaşma göze çarpar. Kuyruk tarafındaki son dört dikine çizgi açıkça görülür hale gelir.
Üretim için örnek olarak 60cm x 50cm x 50cm ölçülerinde bir akvaryum uygundur. Filtre olarak hava motoruna bağlı genişçe bir sünger filtre uygundur. Zamanla sünger filtrenin yüzeyinde oluşan rotiferler yavru diskusların beslenmelerine katkıda bulunurlar. Üretim akvaryumunun suyu son derece yumuşak (0°-1° GH) ve asitik (pH 5,0 - 5,5) olmalıdır. Bu niteliklerdeki suyu hazırlayabilmek için bir ozmoz aleti (saf su elde etmek için) ve turba filtre malzemesi (Torf) kullanılabilir. En uygun sıcaklık 29°-31°C arasıdır. Çok temiz tutulması gereken üretim akvaryumlarının tabanına kum konulmaz. Yumurtlama zemini olarak genellikle diskuslar için özel yapılmış, yaklaşık 25cm uzunluğunda konik saksılar akvaryum tabanına dikine yerleştirilip silikonla tutturulur.
Çift yumurtlama zeminini seçip ağızları ve karınlarıyla sürtünerek temizledikten sonra dişi dik yüzeyde aşağıdan yukarı doğru yumurtalaraını sıralamaya başlar. Bir sıra bittikten sonra erkek de yumurtaların üstünden geçerek spermlerini bırakır. Yumurtlama devresinde filtreyi durdurarak su akıntısını engellemek yumurtaların başarıyla döllenme şansını yükseltecektir. Bir-iki saat süren yumurtlama işleminin sonucunda dişinin büyüklüğüne bağlı olarak 150 ile 500 arasında değişen sayılarda yumurta bırakılmış olur.
Yumurtlama bittikten sonra çiftler sırayla yumurtalarının başına geçerek onları yüzgeçleriyle havalandırırlar. Ortalama 60 saat (2,5 gün) sonra yumurtalar açılır. Henüz serbest yüzemeyen yavrular biribirlerine yapışık öbekler halinde dururlar. Ebeveynleri bu öbeklerin yerlerini ara sıra değiştirirler. Yavrular yumurtadam çıktıktan 50-60 saat sonra da serbest yüzmeye başlarlar. Bu devrede anne babalarının deri mukozasıyla beslenmeye başlarlar. Yavruların bir ebeveynin derisini bitirdikten sonra toplu olarak ötekine geçmelerini izlemek son derece ilginçtir. Serbest yüzmeye başladıktan sonraki ilk haftada bu "diskus sütü" yavrular için ideal besindir. Bu "diskus sütü", derinin üreme hormonlarınca büyümesi hızlanan epidermis dokusunun yanında deride yerleşmiş bakterileri de içerir. Yavrularını besleyen diskusları kesinlikle ürkütmemek gerekir. Strese kapılan diskuslar hormon dengelerinin bozulması sonucu gerekli diskus sütünü üretemezler.
Serbest yüzmeye başladıktan 4-5 gün sonra yavrular yumutadan yeni çıkmış tatlı su karidesi (artemia) larvalarıyla beslenebilirler. Bir süre sonra süzgeçten geçirilmiş ince su piresi de verilebilir ama artemiaya daha bir süre devam edilmelidir. Küçük diskuslar 3-4 hafta sonra yaklaşık 2,5cm büyüklüğe ulaşırlar ve artık anne babalarından ayrılıp bir yetiştirme akvaryumuna alınabilirler. Yavruların sağlıklı gelişebilmeleri için günde en az 4 kez çok yönlü yemleme ve düzenli su değişimleriyle (örneğin günde %10) akvaryumlarının sürekli temiz tutulması şarttır. Yetiştirme akvaryumunun suyunun çok yumuşak ve asitik olması şart değildir; önemli olan temiz ve nitrit/nitrat gibi zehirli azot bileşiklerinden arınmış olmasıdır.

Akvaryum Dünyasının Kralı........Discus
Yazan: Sinan Kahyaoğlu, İstanbul, 9 Nisan 1999, bir Bilyap üyesi
Akvaryum dünyasının en nadide türü olan discus doğal olarak Güney Amerika Amazon havzasında yaşayan cichlid ailesine mensup bir balıktır. Bu nedenle cichlidlere özgü çok ilginç davranışlar gösterirler. Günümüzde doğal renk formlarından farklı olarak yeni türleri üretilmiştir. Discusların üretilmesi,büyütülmesi ve bakımı bilgi ve deneyim gerektirir. Discusun doğal ortamı olan Amazon havzasında su sıcaklığı ortalama olarak 30ºC dır. Bu sular asitik özelliktedir. Elektrik iletkenliği çok düşük olup genellikle 10 microsiemens'ten azdır. Bu doğal istekler bir discus tankında mutlaka temin edilmelidir. Bir discus tankı minimum 200 lt'lik olmalıdır. Bu büyüklükte bir tankta en fazla 3 çift yetişkin discus konulabilir. Taban malzemesi discus için çok önemlidir. Çünkü discus tabanda yemlenmeyi çok sever bu nedenle taban malzemesi 2-3 mm kalınlığında kumla kaplanabilir. Oldukça sakin karakterli balıklardır. Gürültüden ve rahatsız edilmekten hiç hoşlanmazlar. Bu nedenle tankın evin en sakin köşesinde olması gerekir .
Su discusunuz için hayati önem taşır. Suyun elektrik iletkenliği discus için suyun sertliğinden önemlidir. Suda santimetredeki 33 microsiemenslik iletkenlik suyun Alman (DH) sertliğini bir derece arttırır. Bu ortalama değer referans noktası olmalıdır. Amazon havzasında çok düşük iletkenlik vardır ve 10 microsiemensten daha azdır. Bu sulardaki çok yüksek humik asit yoğunluğu suyun PH'ını düşürür. Humik ve kırmızımsı sarı renkteki asit suyu blackwater karakterine dönüştürür. Bu nedenle discus için özellikle de üretim için yumuşak suya ihtiyaç vardır. Ancak cinsi bozulmuş muhtelif jenerasyonlardaki discus türleri toplam sertliği ve iletkenliği oldukça yüksek olan sularda da beslenebilir. Sağlıklı discus iştahlı, hareketli, davranışları asil olmalıdır. Yüzgeçleri dik ve tamamıyla açılmış olmalıdır. Vücut hatları düz olmalı, sırt ve karın yüzgeçleri arasındaki mesafe kuyruk ve ağız arasındaki mesafeye eşit olmalıdır. Discuslar cichlid türü balıklar olup etoburdurlar. Doğal ortamlarında küçük su kabuklularını yiyerek yaşarlar. Bu kabuklular yosun yediklerinden vücutlarında karoten maddesini taşırlar. Karoten maddesi tıpkı havuç gibi etki gösterir ve discusun rengini güzelleştirir.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorularınızı Merak Ettiklerinizi Yorum Yazarak Sorabilirsiniz.

Ateş ağızli cichlid özellikleri

Latince isim:Thorichthys meeki

Eşanlamlılar:  Cichlasoma meeki, Thorichthys helleri meeki

Habitat: Orta Amerika: Yukatan, Meksika, Guatemala

Büyüklük: 15 cm'ye kadar

Davranış: 

Beslenme:

Üreme:

Su şartları: pH 6,5 - 7.8, GH 5°-15°, 22°-24°C, üreme 26°C

En küçük akvaryum: En az 1 metre ve 150 litre

Yüzme seviyesi: Taban

Tecrübe: Biraz tecrübe gerektirir

Ateş ağızlı cichlid özellikleri

Görünüş:
Bu gösterişli balık adını üreme zamanları daha da belirginleşen ateş kırmızısı renginde boğazından ve karın bölgesinden alır. Gövdeye hakim olan renk mavi-gri-mor tonlarıdır. Yüzgeçler mavi damarlı ve kırmızı kenarlıdır. Solungaçlarını kabartarak biribirlerini uyaran balıların renklerinin adeta yanıp sönercesine bir anda canlandığı gözlenebilir.
Cinsiyet ayrımı:
Erkekler genellikle daha iri ve daha canlı renklidir. Karın ve sırt yüzgeci uzantıları erkeklerde daha uzundur.
Beslenme:
Özellikle çiklitler ve diskuslar için hazırlanmış türleri de dahil her türlü kaliteli kuru yem. En uygun canlı yem yetişkin tatlı su karidesidir (artemia). Kıyılmış taze karides ve midye etleri de verilebilir.
Gerekli akvaryum şartları ve bakımı:
Genelde dayanıklı balıklar oldukları vurgulanmasına rağmen sağlıklı gelişip türlerinin güzel örnekleri haline gelmeleri için akvaryum şartlarına ve beslenmelerine özen göstermek gerekir. Geniş akvaryumlarda daha iyi gelişirler. Uyumlu bir çift için 1 metrelik bir akvaryum yeterlidir ancak sayika veya Jack Dempsey gibi diğer Orta Amerika çiklitleriyle beraber yaşayacağı karma bir akvaryumun en az 1,5 metre boyunda olması önerilir. Birçok çiklit türüne kıyasla barışçı balıklardır. Erkekleri ara sıra kavga etmelerine rağmen biribirklerine genellikle zarar vermezler. En az 300 litreli büyük bir akvaryumda 3-4 çift ateş ağız barındırılabilir. Geniş bir akvaryumdaki sürekli hareketliliklerini, sonu gelmeyen bölge çekişmelerini ve üreme faaliyetlerini izlemek çok zevklidir.
Akvaryumlarında taşlar ve köklerle gizlenebilecek köşeler ve optik olarak balıkların tanımlayacağı bölgeler oluşturulmalıdır. Akıllıca dekore edilmiş bir akvaryumda birden fazla çift kendilerine bölge edinebilirler.
Yiyecek aramak için sık sık kumları ağızlarına alıp geri tükürürler. Üreme dönemleri de yuva yapmak için herhangi bir yumurtlama zemeninin çevresindeki kumları kazabilirler. Akvaryumlarına ancak echinodorus ve anubias türleri gibi sağlam köklü dayanıklı bitkiler dikilmelidir. Salvinia, lemna minor (su mercimeği) ve pistia gibi su üstünde yüzen bitkiler de hem balıkların kendilerini güvende hissetmelerine yardımcı oldukları için, hem de nitratı azaltma etkileri oldukları için yararlı olurlar.
Üreme:
Üremek üzere anlaşmış uyumlu bir çiftin akvaryumda beraber bir bölgeye sahip çıktıkları, yaklaşan balıkları kovdukları ve kumları kazıp taşları temizleyerek yumurtlama hazırlıklarına giriştikleri gözlenir. Sayıları 500'e kadar varabilen yumurtaları çift ortaklaşa korur ve havalandırır. Yumurtadan çıkmış henüz yüzemeyen yavruları kumda kazdıkları çukurlara taşırlar. Bir hafta içinde yavrular yüzmeye başlarlar. Bu devrede yumurtadan yeni çıkmış tatlı su karidesi (artemia) larvalarıyla ve özel toz yemlerle beslenebilirler. Ebeveynlerin yediklerini çiğneyip arasıra yavrularının içine bulut halinde püskürtmeleri de küçüklerin beslenmelerine katkı olur. Akvaryumdaki olgunlaşmış bir sünger filtrenin yüzeyinde çoğalan rotiferler de yavruların canlı yem ihtiyalarının karşılanmasına yardımcı olur. Yumurtadan çıktıktan 20 gün sonra yavrular ayrı bir yetiştirme akvaryumlarına alınmalıdırlar. Yeniden yumurtlama hazırlıklarına girişen ateş ağız çifti yavrularına olan ilgisini kaybeder.
Doğadaki çiftler genellikle daha uzun bir süre yavrularına bakarlar. Çünkü sürekli yavrularıyla meşgul olan dişiler yem aramaya zaman ayıramazlar ve normale göre daha az beslenirler. Dolayısıyla tekrar yumurtlayacak kondisyona gelmeleri balıkların yemleri önlerinde hazır buldukları akvaryumlara göre daha uzun sürer.
Yavruların sağlıklı gelişebilmeleri için yetiştirme akvaryumunda önemli olan sık ve çok yönlü beslenme ile birlikte düzenli su değişimleridir. Suyu yeterince sık değiştirilmeyen akvaryumlarda biriken nitratın büyümeyi yavaşlatıcı ve bağışıklık sistemini zayıflatıcı bir etkisi vardır.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorularınızı Merak Ettiklerinizi Yorum Yazarak Sorabilirsiniz.

Astronot özellikleri ve bakimi

Latince isim: Astronotus ocellatus

Eşanlamlılar:  Acara ocellatus, A. crasipinnis

Habitat: Güney Amerika: Amazon; Rio Paraguay

Büyüklük: 30 - 36 cm'ye kadar

Davranış: Türe uygun karma akvaryumlar için

Beslenme: Predatör ve omnivor; bitkisel ve hayvansal besinler

Üreme:Açık alanda düz yüzeyli taşların üstüne yumurtlar; yaklaşık 2000 yumurta

Su şartları: pH: 6.5-7.5, Sıcaklık: 23°-27°C

En küçük akvaryum:200 cm

Yüzme seviyesi: Taban - Orta

Tecrübe: Sadece çok tecrübeliler için
 Astronot özellikleri ve bakimi
Astronot, iştahlı ve çabuk büyüyen, 20-30 cm boylara ulaşan bir balıktır. Henüz genç ve küçükken göze şirin gözükmesi ise bu türün bir şanssızlığıdır. Gerektirdiği akvaryum şartları düşünülmeden alınıp küçük akvaryumlara konulanların çoğu zaman içinde geri dönüşü olmayan deri hastalıklarına yakalanarak ölürler. Çabuk büyüyeceği düşünülmesi gereken Astronot, en az 500 litrelik geniş akvaryumlar gerektirir. Akvaryum ne kadar geniş olursa o kadar sağlıklıdır. Çok fazla besin tükettiği için güçlü bir filtrasyon ve düzenli su değişimleri ihmal edilmemelidir. Kumları kazıp akvaryumdaki taşları yerlerinden oynatabilirler. İyi bakılırlarsa 10 yıldan fazla yaşayabilirler.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorularınızı Merak Ettiklerinizi Yorum Yazarak Sorabilirsiniz.